W drugiej połowie XIX wieku w miejscu obecnego placu Ratuszowego w Bielsku-Białej, znajdowało się targowisko zwane Schweinsplan – Targ Świński, na którym handlowano zwierzętami gospodarskimi, głównie świniami.
Budynek bialskiego Ratusza oraz parterowy budynek z gospodą Franza Drożdża. Karta pocztowa: Gruss aus Biala. Sparkasse im Hintergrunde Bielitz. Autor: b.d. Wydawca: H. Seibt, Meissen. Rok: 1904. Źródło: Monika Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2002. Domena: publiczna.
W 1869 roku przy placu wzniesiono pierwszy budynek – fabrykę sukna Franza Vogta. Dwadzieścia jeden lat później nieopodal fabryki wybudowano pierwszą w Białej remizę strażacką Bielsko Bialskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, a plac nazwano Feuerwehrplatz – plac Straży Ogniowej. W 1897 roku w zachodniej części placu oddano do użytku nowy gmach, w którym mieściły się m. in. ratusz miejski miasta Biała oraz siedziba Komunalnej Kasy Oszczędności. W tym samym okresie obok budynku ratusza powstał park miejski, stanowiący naturalne przedłużenie placu.
Karta pocztowa: Biala – Feuerwehrplatz. Autor: b.d. Wydawca: H. Seibt, Meissen. Rok: 1909. Źródło: Monika Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2002. Domena: publiczna.
W kolejnych latach przy placu wznoszono nowe budowle. W 1903 roku pomiędzy remizą strażacką a fabryką Vogta wybudowano kamienicę dla Alojzy Gwoździowskiej. Dziesięć lat później po prawej stronie budynku ratusza wniesiono secesyjno–neobarokowy budynek Kinoteatru Miejskiego. Od 1930 roku zaczęto używać nazwy plac Ratuszowy – Rathausplatz.
Budynek Kinoteatru Miejskiego na pl. Ratuszowym. Karta pocztowa: Biala – Sparkasse u. Stadtkino. Autor: b.d. Wydawca: A.B.B. Rok: 1915. Źródło: Archiwum Allegro. Domena: publiczna.
W listopadzie 1914 roku postanowiono zasklepić koryto potoku Niwka, płynącego w miejscu gdzie obecnie przebiega ulica Stojałowskiego. Prace zabudowy potoku objęły odcinek o długości 126 metrów, od ulicy Ratuszowej do połączenia potoku z rzeką Białą i trwały do 1916 r. Zakrycie potoku umożliwiło zlikwidowanie mostu łączącego plac Ratuszowy z ulicą Ratuszową. Kolejne inwestycje na placu miały miejsce w 1923 roku. Do fabryki Vogta w miejscu wyburzonego budynku dawnego hotelu „Pod Barankiem” Józefa Gizickiego dobudowano żelbetową halę fabryczną z zaokrąglonym narożnikiem i narożną rotundą, która pozbawiała halę wyglądu typowej budowli przemysłowe. Natomiast w miejscu wyburzonych małych parterowych budynków mieszkalnych stanowiących północną zabudowę placu wybudowano gmach Polskiego Banku Krajowego. W 1938 roku wybudowano kładkę pieszą zwaną „krzywym mostkiem” łączącą plac z dawnymi ogrodami zamkowymi Sułkowskich.
Karta pocztowa: Biala – Feuerwehrplatz. Autor: b.d. Wydawca: B.L.B. Rok: 1909. Źródło: Monika Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2002. Domena: publiczna.
Podczas okupacji, w 1943 roku dokonano zmiany nazwy placu na Beskidenplatz – plac Beskidzki, a po zakończeniu II wojny światowej na plac Bohaterów Stalingradu. Budowa Osiedla Śródmiejskiego na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku oraz wytyczenie obecnych ulic Dmowskiego i Konfederatów Barskich spowodowały zmianę układu komunikacyjnego na placu i wyłączenie go z ruchu samochodowego. Płyta placu zaczęła pełnić funkcję parkingu. Do nazwy plac Ratuszowy powrócono w 1990 roku.
fot. Plac Ratuszowy w Bielsku-Białej w 2017 r.