W 1809 roku władze Bielska za łączną kwotę 9 000 florenów zakupiły przy bielskim Rynku pogorzeliska po dwóch drewnianych domach mieszczańskich, spalonych w pożarze miasta w 1808 roku. Na zakupionych działkach od Jana Hemschika oraz Anny Katarzyny Bathelt i jej małoletniego brata postanowiono wznieść budynek nowego ratusza miejskiego. Jednak prace budowlane rozpoczęto dopiero 1818 roku. Wzniesiony budynek nowego ratusza charakteryzował się szeroką bramą wjazdową oraz posiadał wewnętrzny dziedziniec.
Karta pocztowa: Bielitz – Ringplatz. Auto: b.d. Wydawca: b.d. Rok: 1910. Źródło: Monika Ćwikowska-Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2008. Domena: publiczna.
Wkrótce jednak okazało się, że wzniesiono go niezgodnie z prawem bez odpowiednich uzgodnień z władzami zwierzchnimi. W 1820 roku inżynier obwodowy Franciszek Kuffay opracował projekt przebudowy budynku uwzględniający zalecenia władz zwierzchnich. Roboty budowlane przeprowadzono w latach 1828-1829, a ich łączny koszt wyniósł 8 268 florenów. W 1836 roku w czasie kolejnego pożaru, który wybuchł w mieście budynek został uszkodzony. Koszty jego remontu wyniosły 694 floreny. W budynku oprócz ratusza funkcjonowały posterunek policji oraz więzienie miejskie. W 1849 roku siedzibę magistratu przeniesiono na ulicę Cieszyńską, a pomieszczenia wydzierżawiono na potrzeby nowo powstałego Sądu Powiatowego oraz Kasy Podatkowej, które rezydowały w nich aż do 1903 roku.
fot. Budynek dawnego ratusza przy Rynku 9 w 2025 r.
Od 1903 roku w budynku swoją siedzibę znalazła straż miejska, Powiatowa Kasa Chorych, a pierwsze piętro wynajęto towarzystwu Nordmark, które prowadziło w nich do 1910 roku internat.