W 1897 roku zabudowę placu kościelnego na Bielskim Syjonie od strony zachodniej zamknął budynek ewangelickiej Żeńskiej Szkoły Ludowej – odpowiednika współczesnej szkoły podstawowej. Dwa lata trwała budowa nowego gmachu szkolnego, zaprojektowanego przez miejscowego architekta i budowniczego Maurycego Thiena. Uroczystość otwarcia szkoły w dniu 16 września 1897 roku rozpoczęła się od procesji i nabożeństwa. W ceremonii udział wzięli przedstawiciele lokalnego duchowieństwa, administracji powiatowej i władz miejskich w osobie burmistrza Steffana oraz delegatów Rady Miasta.
Modernistyczny, jednopiętrowy budynek odznaczał się wysoką nowoczesnością, prostotą i oszczędną formą architektoniczną. Spełniał wszystkie kryteria nowoczesnego budynku szkolnego, posiadał m.in. ogrzewane sale lekcyjne oraz szatnie dla uczniów poszczególnych klas. Po kilku latach funkcjonowania budynek okazał się za mały, by zapewniać właściwe warunki lokalowe. Dlatego w 1906 roku dobudowano drugie piętro.
fot. Budynek dawnej Żeńskiej Szkoły Ludowej na Bielskim Syjonie w 2022 r.
Od 1897 roku oprócz szkoły ludowej w budynku działała także szkoła średnia dla dziewcząt. Jednak po szesnastu latach działalności została zlikwidowana z powodu zbyt małej ilości uczennic. W latach 1907-1921 w budynku funkcjonowało również prywatne seminarium dla nauczycielek, które w 1910 roku uzyskało prawa szkoły publicznej. W 1921 roku seminarium przeniesiono do sąsiedniego gmachu męskiego Seminarium Nauczycielskiego.
Obecnie w budynku znajduje się Szkoła Podstawowa nr 2 Towarzystwa Szkolnego im. M. Reja.
Gmach ewangelickiej Żeńskiej Szkoły Ludowej – Bielsko–Biała, pl. Marcina Lutra 7