Willa z 1924 roku wybudowana przez miejscowych budowniczych Feliksa Szatanka i Pawła Hanauska w ramach działalności Towarzystwa Osiedli Urzędniczych dla Klemensa Matusiaka – inspektora szkolnego, zasłużonego działacza narodowego Śląska Cieszyńskiego, strażaka, współautora przewrotu wojskowego w Cieszynie oraz akcji polonizacji Bielska.
fot. Willa Klemensa Matusiaka.
Klemens Matusiak urodził się w 1881 roku w Bulowicach. Od najmłodszych lat zdradzał zamiłowanie do pracy pedagogicznej co wpłynęło na wybór jego drogi życiowej i ukończenie w 1901 roku krakowskiego Seminarium Nauczycielskiego. Pierwszą pracę nauczyciela podjął na kresach wschodnich, a od 1903 roku pracował w szkole na Zaolziu. Był jednym z czołowych działaczy Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego. W latach 1911-1914 wydawał pismo ilustrowane dla dzieci „Jutrzenka”. Jako nauczyciel geografii opracował atlas geograficzny dla szkół ludowych, który ukazał się w 1913 roku. W czasie I wojny światowej przebywał w Cieszynie, pełniąc funkcję cenzora w sztabie wojsk austriackich. Był jednym z organizatorów przewrotu, w nocy z 31 października na 1 listopada 1918 roku, który doprowadził do przejęcia władzy przez polskich oficerów w cieszyńskim garnizonie. We wrześniu 1919 roku odszedł z wojska i objął funkcję inspektora szkolnego w Bielsku, gdzie poświęcił się działaniom na rzecz tworzenia polskiej oświaty na silnie zgermanizowanych terenach. Ponadto działał w Macierzy Szkolnej i był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Jego pracę społeczną przerwał wybuch II wojny światowej. Jako ochotnik brał udział w walkach obronnych kampanii wrześniowej. Po kapitulacji jednostki ewakuował się przez Rumunię, Cypr, Syrię do Palestyny, gdzie w Jerozolimie zorganizował m.in. chór dla tamtejszej Polonii. Następnie przez Egipt dotarł do Wielkiej Brytanii. W 1951 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W USA pracował jako maszynista w wielkim zakładzie introligatorskim oraz społecznik wśród miejscowej Polonii. Tęsknota za krajem i bliskimi sprawiły, że w 1957 roku wrócił do Polski i zamieszkał, aż do śmierci w Bielsku-Białej. Po powrocie aktywnie włączył się do pracy w wielu organizacjach społecznych. Klemens Matusiak zmarł 8 stycznia 1969 roku.