Przejdź do treści
Strona główna > Burmistrz reformator – Rudolf Theodor Seeliger

Burmistrz reformator – Rudolf Theodor Seeliger

Dom burmistrza Seeligera.

Budynek przy obecnej ulicy 11 Listopada 21 to kamieniczka Rudolfa Theodora Seeligera, burmistrza Białej w latach 1867-1881. W późniejszym okresie w budynku mieścił się Bank Kupiecki.

Rudolf Seeliger urodził się w 1810 roku w Białej, jako syn bogatego kupca Johanna Seeligera. Po ukończeniu gimnazjum ewangelickiego w Breslau miał zostać pastorem. Śmierć ojca w 1823 roku wymusiła jednak jego powrót do domu. Młody Seeliger został rentierem. Liczne podróże do Francji, Anglii i Szwajcarii wpłynęły na jego zainteresowanie historią i sztuką. W czasie pobytu w Paryżu zawarł znajomości z poetą Heinrichem Heine i kompozytorem Giacomo Meyerbeerem. Wraz z pisarzem Heinrichem Laube odwiedził Szwecję, Danię i Norwegię. Ponadto był znawcą teologii protestanckiej, prezesem gminy ewangelickiej i kuratorem zboru. Należał do najbogatszych mieszkańców Białej, posiadał dobra ziemskie w Łodygowicach i Szczyrku. Znany był też z działalności dobroczynnej, finansowo wspierał parafię i szkoły ewangelickie.

Dom Seeligera.

fot. Dawny budynek Seeligera w 2024 r.

Pełniąc od 1867 roku przez trzy kadencje funkcję burmistrza Białej, zreformował miejską policję, opiekę społeczną oraz szpital miejski. Ponadto znacznie wpłynął na poprawę sytuacji finansowej miasta, doprowadził do budowy nowej szkoły ewangelickiej w sąsiedztwie kościoła, a także zlecił przebudowę ratusza.

Seeliger walczył o utrzymanie niemieckiego charakteru miasta, zwalczał polski ruch narodowy i socjalistyczny. Po 1870 roku, jako niemiecki nacjonalista był przeciwnikiem autonomii polskiej w Galicji oraz zwolennikiem włączenia Białej do Śląska Austriackiego. Był również posłem na Sejm Krajowy w Opawie i marszałkiem powiatu bialskiego. Z okazji siedemdziesiątych urodzin, w 1880 roku otrzymał honorowe obywatelstwo Białej. Po śmierci w 1884 roku, został pochowany na bialskim cmentarzu ewangelickim przy ulicy Piłsudskiego. Po jego śmierci obecna ulica Łukowa otrzymała nazwę Seeligergasse, którą nosiła do roku 1945 roku.

Grób Seeligera.

fot. Grób Seeligera.

Kamieniczka Rudolfa Theodora Seeligera, Bank Kupiecki – Bielsko-Biała, ul. 11 Listopada 21