Hotel Pod Orłem, neobarokowo-klasycystyczny, czteropiętrowy gmach, który został wybudowany w 1905 roku według projektu Alexandra Neumanna, w miejscu dawnego zajazdu z końca XVIII wieku. Budowę hotelu sfinansował bialski fabrykant, właściciel rafinerii spirytusu i fabryki likierów – Jakub Gross. Początkowo hotel nosił nazwę Pod Czarnym Orłem, nawiązując do dwugłowego czarnego orła Habsburgów. Potem nazwę zmieniono na Pod Orłem, często zwano go również Bristolem Południa. Jak informowano w materiałach reklamowych na początku XX wieku, hotel posiadał: 50 komfortowo wyposażonych pokoi, światło elektryczne, centralne ogrzewanie, windę, łazienki na wszystkich piętrach, telefon międzymiastowy, restaurację, kawiarnię, pokój bilardowy i do gier, pokój klubowy, kręgielnię i salę koncertową. W tamtym okresie hotel cieszył się bardzo dużą sławą. Z jego gościnności korzystały różne znane osobistości, m.in.: ostatni cesarz Austrii Karol I Habsburg z małżonką Zytą Burbon-Parmeńską, Józef Piłsudski jako dowódca I Brygady Legionów Polskich oraz pianista i kompozytor Ignacy Jan Paderewski. Od początku istnienia hotel pełnił również rolę centrum życia kulturalnego i towarzyskiego Białej. Odbywały się w nim m.in. pokazy walk zapaśniczych członków bialskiego towarzystwa „Sokół” oraz wiele polskich imprez narodowych.
Hotel Pod Czarnym Orłem, Hotel Pod Orłem – ul. 11 Listopada 60-62