W 1884 roku w Cygańskim Lesie otwarto pierwsze w Bielsku publiczne kąpielisko. Inicjatorami jego budowy byli miłośnicy Cygańskiego Lasu – dr Baum i dyrektor Szkoły Realnej Karol Ambroży. Teren kąpieliska obejmował parcele przy dzisiejszej ulicy Tenisowej 12 oraz część obecnych kortów tenisowych. Kąpielisko założyła i prowadziła rodzina Feldmanów wraz z Bernardem Blochem – właścicielem pobliskiej gospody. Obiekt składał się z drewnianej zabudowy i obmurowanej cegłą niecki basenu o wymiarach 25×10 m. Woda w basenie była wymieniana regularnie i pochodziła z kanału zasilającego mikuszowicki tartak. Mieszkańcy Bielska i Białej, dla których w tamtych latach górskie wędrówki były podstawową formą relaksu w okresie letnim, z zadowoleniem przyjęli otwarcie basenu. Kąpielisko zamknięto w 1914 roku po trzydziestu latach działalności, gdyż grunt, na którym się znajdowało nabył pochodzący z Brna przedsiębiorca żydowskiego pochodzenia – Bruno Jellinek. Jego zamiarem było wybudowanie w tym miejscu willi z dużym ogrodem. Swoje plany Jellinek zrealizował dopiero w 1923 roku, wznosząc modernistyczną willę. Budynek wzniesiony w ozdobnym otoczeniu parkowym posiadał zwartą bryłę z efektownie spiętrzającymi się i zmniejszającymi kondygnacjami. Obok budynku znajdowała się przestronna altana pokryta ceramiczną dachówką. Po zakończeniu I wojny światowej Jellinek został współwłaścicielem fabryki Jankowskiego w Bielsku, przy dzisiejszym placu Fabrycznym. Wniesiony przez niego kapitał pozwolił fabryce na zakup czterdziestu nowych krosien tkackich oraz inwestycje budowlane. Na wieść o zbliżającej się wojnie, latem 1939 roku, Jellinek z uwagi na swoje pochodzenie wyjechał wraz z rodziną z Bielska i osiadł w Argentynie. Zmarł 11 grudnia 1960 roku w Buenos Aires w wieku 74 lat.
