Budynek leśniczówki na bielskich Błoniach przy dzisiejszej ulicy Pocztowej, wzniesiony został w latach 1856-1857 u podnóża jednego z bocznych grzbietów Koziej Góry, zwanego Macherową Górą. Leśniczówka była siedzibą Zarządu Lasów Miasta Bielska. Turystów częstowano w niej skromnym poczęstunkiem. W latach 1883-1885 w jej sąsiedztwie, na gruntach wykupionych od chłopów została założona szkółka drzewek oraz stworzono plac zabaw dla dzieci. Leśniczówkę nazywano też „domem myśliwskim”, gdyż Cygański Las w XIX wieku był miejscem polowań, a zamożniejsi mieszkańcy za odpowiednią opłatą mogli uzyskać stosowne pozwolenie na polowanie. W 1886 roku na terenie lasu upolowano jedenaście rogaczy, szesnaście zajęcy, trzy lisy i jedną kunę. W grudniu 1900 roku koło budynku leśniczówki postawiono pomnik leśniczego Andrzeja Schuberta, który w przez czterdzieści pięć lat strzegł i opiekował się lasem. Kolejnymi leśniczymi byli Jan Bartsch, Franciszek Oczkowski – autor „Kroniki lasów komunalnych miasta Bielska” oraz pochodzący z Jeleniej Góry Fryderyk Grummich. W latach 1948 oraz 1978 budynek leśniczówki został przebudowany.
Rada Miejska miasta Bielsko w grudniu 1902 r. wyraziła zgodę na zakup terenów, poniżej leśniczówki i urządzenie na nich placu ćwiczeń dla stacjonującej w mieście kawalerii. Urządzony plac miał kształt prostokąta o długości boków 950 metrów i 600 metrów. Obecnie na jego części znajduję się teren rekreacyjny, ulubione miejsce wypoczynku mieszkańców miasta, którzy chętnie odwiedzają bielskie Błonia.