W XVI wieku, kiedy granica wsi Lipnik przebiegała wzdłuż rzeki Białej, w rejonie skrzyżowania dzisiejszych ulic Piłsudskiego i Nadbrzeżnej rozpoczynała swój bieg młynówka. Ciek stanowił odnogę rzeki Białej i płynął równolegle do niej. W latach siedemdziesiątych XVIII wieku, kiedy rejon ten należał już do miasta Biała, nad brzegiem młynówki Ernest Nitsch wybudował pierwszą w mieście farbiarnię. Lokalizacja farbiarni nie była przypadkowa, gdyż wodę z cieku wykorzystano w celach przemysłowych m.in. do napędu maszyn. W skład zabudowań farbiarni wchodziły główny budynek produkcyjny oraz niewielki budynek nad kanałem, który pełnił rolę stacji poboru wody.
fot. Budynek farbiarni w 2024 r.
Kilkanaście lat później Nitsch sprzedał farbiarnię Johannowi Fritsche. Nowy właściciel rozbudował fabrykę i stworzył dobrze prosperujący interes rodzinny.W 1879 roku od Fritscha farbiarnię nabył Wilhelm Schlesinger, który w ramach przeprowadzonych inwestycji wzniósł nowe budynki fabryczne, do dzisiaj znajdujące się przy obecnej ulicy Piłsudskiego. Kolejnymi właścicielami farbiarni byli bracia Gustav i Rudolf Hessowie, prowadzący po zmarłym ojcu przedsiębiorstwo Fabryka Towarów Wełnianych Synowie Karla Hessa. Zakup farbiarni gwarantował im niezależność od zewnętrznych dostawców usług farbiarskich. W latach dwudziestych XX wieku nastąpiła ponowna zmiana właściciela, którym został bialski fabrykant żydowskiego pochodzenia Feiwel Rabinowitz, prowadzący firmę „Rabinowitz i synowie”. Rabinowitz przekształcił farbiarnię w fabrykę sukna. Współcześnie po płynącej młynówce nie ma śladu, gdyż została zlikwidowana na przełomie XIX i XX wieku podczas prac budowlanych w tym rejonie. Po 1945 roku budynki weszły w skład Zakładu Przemysłu Wełnianego WEGA.
Farbiarnia Ernesta Nitscha – Bielsko-Biała, ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 7