Około 1802 roku przyszedł na świat Leopold Baum, syn Marii i Jonasa Bauma kupca wełnianego, żydowskiego pochodzenia. Młody Leopold w latach 1819-1822 uczył się zawodu sukiennika w warsztacie Johanna Davida Schneidera. W styczniu 1830 roku został przyjęty w poczet mistrzów sukienniczych. Na początku lat trzydziestych XIX wieku w murowanym, parterowym domu przy zbiegu obecnych ulic Cieszyńskiej i Najświętszej Marii Panny Królowej Polski, Leopold Baum otworzył warsztat sukienniczy. Właścicielem domu był piekarz i pisarz magistratu Franz May.
fot. Dom Leopolda Bauma przy ul. Cieszyńskiej w 2023 r. Pierwotnie budynek był parterowy.
Pod koniec 1838 roku na potrzeby stale rozwijanej działalności zakupił od rzeźnika Johanna Gröschela działkę, sąsiadującą z warsztatem od strony południowej. Na działce wybudował budynek fabryczny wytwórni sukna. W lutym 1839 roku Leopold Baum uzyskał krajową koncesję fabryczną, którą następnie rozszerzono na jego braci: Emanuela, Ignaza i Gustava. Tym samym wszyscy bracia Baum stali się c.k. uprzywilejowanymi fabrykantami sukna. W styczniu 1841 roku bracia zarejestrowali w sądzie spółkę, wydzierżawili budynek przędzalni w Wapienicy oraz otworzyli fabrykę produkcji sukna w Skoczowie. Po siedmiu latach działalności dochody świetnie prosperującej firmy umożliwiły im wykupienie na własność za 18.000 florenów dzierżawionego budynku fabrycznego w Wapienicy oraz nabycie od Franza Maya za 7.800 florenów posesji przy ulicy Cieszyńskiej. W 1850 roku Ignaz Baum został oddany pod kuratelę, z uwagi na zdiagnozowaną chorobę umysłową. Tym samy reprezentujący go kuratorzy uzyskali kontrolę i wgląd w rodzinny interes braci. Zaistniała sytuacja zmusiła Leopolda i Gustava do wystąpienia ze spółki i założenia własnych działalności. W ramach podziału majątku Leopold zatrzymał fabrykę przy ulicy Cieszyńskiej, którą prowadził z powodzeniem do 1856 roku, kiedy zmarł.
fot. Dawna hala fabryczna przy ul. NMP Królowej Polski, zaadaptowana w 1877 r. na mieszkania dla robotników.
Po jego śmierci fabrykę przejęła wdowa Susanna Baum z synami: Juliusem, Ferdinandem, Karlem i Philippem. Po trzech latach działalności spadkobiercy zlikwidowali firmę, ogłaszając jej niewypłacalność. W latach 1868-1872 syn Leopolda – Karl w budynkach prowadził zakład apretury i przędzalnię, ostatecznie jednak opuścił Bielsko. Z miasta wyjechał też drugi z braci Ferdinand, a właścicielem całej nieruchomości został Philipp. Philipp postanowił zaadaptować fabrykę na mieszkania czynszowe dla robotników. Plany modernizacyjno-adaptacyjne przygotował w 1877 roku bialski architekt Emanuel Rost, który dwa lata później został właścicielem nieruchomości z uwagi na niewypłacalność Philippa.