W 1906 roku arcyksiążę Karol Stefan Habsburg podarował gminie Lipnik działkę przy ulicy Żywieckiej pod budowę Domu Ubogich. Budynek zaprojektowany przez Karola Korna został wzniesiony w latach 1908-1909. W maju 1908 roku podczas uroczystości z okazji sześćdziesięciolecia panowania cesarza Franciszka Józefa I, stowarzyszenie weteranów w Lipniku przekazało 2000 koron na wyposażenie placówki. Uroczyste otwarcie Domu Ubogich nazwanego na cześć cesarza Cesarsko-Jubileuszowym miało miejsce w lipcu 1909 roku. W latach międzywojennych obiekt funkcjonował pod nazwą „Dom Starców” i był przeznaczony na cele opieki społecznej. Po II wojnie światowej do 1952 roku pełnił funkcję domu starców, a następnie „Domu Rencistów”. Ze względu na brak funduszy warunki życia mieszkańców były bardzo prymitywne. Pensjonariusze spali na łóżkach ustawionych w dużych salach, w budynku nie było ciepłej wody, a w małej jadalni znajdowały się stoły pokryte ceratą. Naczynia, kubki, talerze były blaszane. Znaczna poprawa warunków nastąpiła w latach 1954-1958. Zakupiono łóżka, materace, pościel oraz odzież. Uruchomiono łazienkę z piecem węglowym do podgrzewania wody. Stoły na jadalni nakryto obrusami, a blaszane garnuszki i talerze zastąpiono nowymi. Podniosła się również jakoś wyżywienia, które było bardziej urozmaicone i kaloryczne, wprowadzono obiady dwudaniowe. W okresie 1958-1960 przeprowadzono kapitalny remont obiektu. Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku w domu mieszkało siedemdziesięciu pensjonariuszy, a nad ich zdrowiem czuwało dwóch lekarzy. W 1991 roku Państwowy Dom Rencistów został przekazany w zarząd Wojewodzie Bielskiemu i otrzymał nazwę Dom Pomocy Społecznej Nr 3 w Bielsku-Białej. Od stycznia 1994 roku stał się jednostką gminą.
Dom Ubogich, Dom Starców, Dom Rencistów, Dom Pomocy Społecznej dla Osób Starszych w Bielsku-Białej – ul. Żywiecka 15