Po uzyskaniu tytułu mistrzowskiego w bialskim cechu sukienników, w 1850 roku Franz Johann Vogt rozpoczął własną działalność rzemieślniczą. Początkowo jego firma wyposażona była jedynie w ręczne krosno tkackie. Z upływem czasu prowadzona przez Vogta działalność stała się na tyle dochodowa, że zyski pozwoliły właścicielowi otworzyć własną fabrykę. W marcu 1869 roku Vogt nabył połączone posesje z dużymi ogrodami położone w Białej przy placu nazywanym Schweinsplan – Targ Świński, obecnie plac Ratuszowy. W ciągu kilku kolejnych miesięcy na terenie posesji wzniesiono okazały trzypiętrowy budynek fabryczny.
Fabryka Franza Vogta w 1909 r. Źródło: Ewa Janoszek, Architektura przemysłowa Bielska i Białej w latach 1806-1939, Urząd Miejski w Bielsku-Białej, Bielsko-Biała 2008.
Pod koniec XIX wieku właścicielami świetnie prosperującej fabryki sukna byli Franz Vogt z synami Karlem i Jakobem. Fabryka wyposażona była w maszynę parową o mocy 250 KM, która napędzała 5 zespołów zgrzebnych, 84 krosna tkackie oraz maszyny pomocnicze. Zakład przetwarzał przędze czesankowe austriackiego i niemieckiego pochodzenia, a także węgierską wełnę owczą. Tkaniny czesankowe produkowane w fabryce sprzedawano na terenie Austro-Węgier oraz eksportowano do krajów Orientu. W Brnie fabryka posiadała skład własnych wyrobów. Z uwagi na potrzeby produkcyjne, około 1905 roku budynek fabryczny podwyższono o kolejną kondygnację oraz poszerzono.
W głębi ostatni budynek po prawej stronie – fabryka Vogta. Karta pocztowa: Biala – Feuerwehrplatz. Autor: b.d. Wydawca: R. Mehl, Biala. Rok: 1911. Źródło: Monika Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2002. Domena: publiczna.
W 1910 roku wszystkie nieruchomości należące do Franza Vogta przejęli jego synowie Karl i Jakob. W 1911 roku w wieku 85 lat zmarł Franz Vogt. Zmarły był nie tylko przedsiębiorcą, ale też honorowym obywatelem miasta, przez 30 lat członkiem Rady Gminnej, przewodniczącym miejscowej Rady Szkolnej, współzałożycielem i członkiem dyrekcji Miejskiej Kasy Oszczędności. Rok po śmierci Franza Vogta zmarł jeden synów Jakob, a trzy lata później umarł ostatni z właścicieli rodzinnej firmy Karl. Fabrykę dekretem dziedzictwa z 1 marca 1917 roku przejęli jego synowie Franz i Karl junior. Mający wizję rozwoju przedsiębiorstwa bracia w 1922 roku wznieśli przy placu kolejną halę fabryczną. Prace budowlane przeprowadziła firma Karol Korn S.A. Nowoczesna trzypiętrowa, przeszklona, żelbetowa budowla z zaokrąglonym narożnikiem i narożną rotundą dodała uroku fabryce i pozbawiła ją wyglądu typowej budowli przemysłowej. W kolejnych latach w miejscu wyburzonych starych domów przy ówczesnej ulicy Szpitalnej, obecnej Dmowskiego 6-10 wzniesiono następny budynek fabryczny.
Karta pocztowa: Biala – Plac Ratuszowy. Autor: b.d. Wydawca: Zakład Foto – Pernerstorfer, Bielsko. Rok: 1938. Źródło: Monika Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2002. Domena: publiczna.
Światowy kryzys gospodarczy w latach 1929-1933 oraz przeszacowane inwestycje braci przyczyniły się do upadku firmy. W wyniku licytacji w 1933 roku fabrykę Vogtów przejął bielski fabrykant Fryderyk Tislowitz. W 1938 roku w zakładzie działało m.in. 7 zespołów przędzalniczych oraz 50 krosien tkackich. Fabryka posiadająca przędzalnię wełny, tkalnię, farbiarnię i wykańczalnię. Zatrudniała 250 robotników, 10 osób personelu technicznego oraz 10 urzędników. Część pomieszczeń oraz maszyn wydzierżawiono innym firmom. Głównym produktem opuszczającym hale fabryczne były kamgarny z wełny czesankowej.
fot. Budynek dawnej fabryki Vogta w 2025 r. – Urząd Miejski w Bielsku-Białej.
Podczas II wojny światowej fabryka podlegała przymusowemu zarządowi niemieckiemu, a funkcję zarządcy pełnił poprzedni jej właściciel Franz Vogt. Po zakończeniu działań wojennych w czerwcu 1945 roku, na mocy zarządzenia ministra przemysłu dawną fabrykę Vogta objęto zarządem państwowym. Od lat pięćdziesiątych hale fabryczne stanowiły część Zakładów Przemysłu Wełnianego WEGA.
fot. Dawna żelbetowa hala fabryczna w 2025 r. – Urząd Stanu Cywilnego w Bielsku-Białej.
W 2001 roku fabryka Vogta została oddana do użytku, jako budynek Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej. Podczas trwających kilka lat prac adaptacyjnych zmieniono elewację oraz przebudowano jej wnętrze, zamieniając hale na pomieszczenia biurowe.
fot. Wyremontowane w latach 2021-2023 dawne zabudowania fabryczne Vogtów przy ul. Dmowskiego w 2025 r.
Fabryka Franza Vogta, Urząd Miejski w Bielsku-Białej – Bielsko-Biała, pl. Ratuszowy 6