W maju 1869 roku w całej Austrii zaczęła obowiązywać nowa ustawa o szkolnictwie ludowym, która całkowicie zreformowała dotychczas obowiązujące przepisy. Miała ona charakter organizacyjny i głównie regulowała zasady tworzenia szkół ludowych oraz ich cele. Nowe przepisy wprowadziły ośmioletni obowiązek szkolny, który oparty został o pięcioletnią szkołę ludową i jej nadbudowę w postaci trzyletniej szkoły wydziałowej. Ustawa zlikwidowała dotychczas funkcjonujące szkoły główne i realne, pozostawiając prawo do tworzenia szkół prywatnych, o co głównie zabiegali ewangelicy.
Budynek nowej szkoły ewangelickiej w Białej. Karta pocztowa: Biala – Komorowitzerstrasse, Evangel. Schule. Autor: b.d. Wydawca: B.L.B. Rok: 1909. Źródło: Monika Ćwikowska-Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2008. Domena: publiczna.
W związku z zachodzącymi zmianami, gmina ewangelicka w Białej podjęła decyzję o wybudowaniu dużego, nowoczesnego gmachu szkolnego. Budynek został wzniesiony w 1870 roku według projektu Emanuela Rosta seniora przy ulicy Komorowickiej, tuż obok kościoła. W związku z otwarciem nowego gmachu szkolnego, budynek starej szkoły przy obecnej ulicy Staszica został zaadaptowany na plebanię. Mimo wielkich aspiracji szybko okazało się, że parafia sama nie udźwignie kosztów utrzymania szkoły, dlatego placówkę przekształcono w szkołę publiczną. Zmiana ta, umożliwiła przerzucenie znacznych kosztów utrzymania szkoły na państwo. Od 1872 roku do szkoły uczęszczały również dzieci katolickie i żydowskie. W latach osiemdziesiątych XIX wieku szkoła funkcjonowała jako sześcioklasowa ewangelicka Szkoła Ludowa Mieszana z trzyklasową Szkołą Wydziałową Żeńską o charakterze niemieckim.
fot. Budynek dawnej szkoły ewangelickiej w Białej w 2019 r.
Budynek nowej szkoły ewangelickiej w Białej – Bielsko-Biała, ul. Komorowicka 13