W 1911 roku założono Towarzystwo Sportowe „Szczerbiec”, które było ośrodkiem patriotycznego wychowania polskiej młodzieży studenckiej i gimnazjalnej. Towarzystwo skupiało w swoich szeregach młodych ludzi, którzy uprawiali turystykę, gimnastykę sportową oraz tenis stołowy. W 1922 roku z inicjatywy bialskiej społeczności o polskim rodowodzie, na bazie towarzystwa „Szczerbiec”, powołano do życia Bialski Klub Sportowy – BKS. Jako barwy klubowe wybrano kolory czerwony i zielony, nawiązujące do kolorystyki herbu Białej. W regionie odradzającym się po odzyskaniu niepodległości przez Polskę klub stanowił przeciwwagę dla prężnie działających w Bielsku klubów niemieckich. Najważniejszą dyscypliną w nowopowstałym klubie była piłka nożna.
Pierwsze treningi i mecze piłkarzy BKS z uwagi na brak własnego boiska odbywały się na okolicznych łąkach. W 1923 roku klub wydzierżawił od Polskiej Akademii Umiejętności teren przy obecnej ulicy Żywieckiej i przystąpił do budowy własnego boiska. Wszystkie prace adaptacyjne wykonywali działacze i zawodnicy klubu, którzy również często finansowali niezbędne wydatki. W 1924 roku ukończono przygotowanie płyty boiska, a wkrótce wybudowano budynek gospodarczy. Pierwszymi przeciwnikami BKS były drużyny z najbliższego sąsiedztwa: BBSV, Hakoah, DFC Sturm i Biała Lipnik. Oficjalne otwarcie boiska miało miejsce dopiero w 1927 r., kiedy klub obchodził swoje pięciolecie istnienia. Uroczystość uświetnił międzynarodowy turniej piłki nożnej z udziałem czeskiej Herty Opava, niemieckiego Oberscheineweide oraz bielskiego BBSV. Działacze i sportowcy klubu prowadzili również działalność oświatową w Czytelni Polskiej. Jej celem było kształtowanie patriotycznej postawy młodzieży i ducha polskości.
Na początku lat trzydziestych XX wieku BKS należał do czołowych drużyn bialskiego podokręgu. W tamtym okresie największy rozgłos przyniósł klubowi remis w spotkaniu towarzyskim z legendą przedwojennej polskiej piłki nożnej, czterokrotnym mistrzem Polski – Pogonią Lwów. Jednak wśród lokalnej społeczności największe emocje wywoływały pojedynki ze znakomicie zorganizowanym sąsiadem z Bielska – Bielitz-Bialaer Sport Verein. BBSV pod wodzą prezesa, niemieckiego nacjonalisty – Rudolfa Wiesnera, stanowił prężnie działający ośrodek niemiecki. Tym samym spotkania obu drużyn zawsze miały silny wydźwięk polityczny.
Dalszy rozwój klubu przerwał wybuch II wojny światowej. Okupant doszczętnie zdewastował boisko, urządzając na nim magazyn ciężkich pojazdów gąsienicowych oraz plac do ćwiczeń bojowych. W czasie wojny wielu działaczy i zawodników BKS poniosło śmierć. Ci, którzy przeżyli i wrócili do Białej, w kwietniu 1945 roku, przystąpili do remontu i porządkowania boiska.
Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku nastąpił rozkwit bialskiego klubu. Dzięki reformie sportu, klub trafił do zrzeszenia Stal, a jego opiekunem została Bielska Fabryka Maszyn Włókienniczych „Befama”. W tym samym czasie do barw klubowych dodano kolor żółty, symbolizujący Zrzeszenie Sportowe „Stal”. Nowy opiekun sfinansował modernizację stadionu przy ulicy Żywieckiej oraz wybudował nowoczesne zaplecze sportowe. Oddany do użytku 22 lipca 1957 roku stadion, z trybunami mogącymi pomieścić 15 tysięcy widzów, szybko stał się chlubą nie tylko klubu, ale i miasta. Na jego otwarcie piłkarze BKS Stal zmierzyli się w towarzyskim spotkaniu z Cracovią. Mecz zakończył się wynikiem 4:4. Przełom lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku to najlepszy okres w dziejach klubu. Nowym opiekunem bialskiej Stali została Fabryka Samochodów Małolitrażowych. W 1973 roku klub po raz pierwszy awansował do II ligi.
Klub: Bialski Klub Sportowy Stal (BKS Stal)
Data założenia: 1922 rok
Barwy: czerwono-żółto-zielone (czerwono-zielone)
Stadion – ul. Rychlińskiego 19
W 2016 roku w miejscu boiska BKS-u Stal oddano do użytku stadion miejski w Bielsku-Białej.
fot. Stadion miejski w Bielsku-Białej.
Stadion BKS Stal, Stadion miejski w Bielsku-Białej – ul. Rychlińskiego 19 / ul. Żywiecka