W latach 1867-1939 w narożnej kamienicy przy placu Wojska Polskiego położonej u zbiegu obecnych ulic Staszica i Targowej, należącej do rodziny von Pongrátz, miało swoją siedzibę c.k. Starostwo powiatu bialskiego. W latach trzydziestych XX wieku część pomieszczeń w kamienicy zajmowało kierownictwo Urzędu Skarbowego i Wydział wymiaru podatków. W okresie II wojny światowej na parterze budynku starostwa mieścił się posterunek policji kryminalnej – Kripo oraz policji ochronnej – Schutzpolizei.
W głębi przed kościołem ewangelickim budynek starostwa powiatu bialskiego. Karta pocztowa: Biala – Josefsplatz mit evangel. kirche. Autor: b.d. Wydawca: B.L.B. Rok: 1908. Źródło: Monika Broda i Wiesław Ćwikowski, Bielsko-Biała i okolice – historia pocztówką pisana, Oficyna Wydawnicza M-C, Bielsko-Biała 2002. Domena: publiczna.
W budynku starostwa powiatowego w Białej w latach 1930-1939 mieszkał wraz z żoną bialski starosta Stanisław Alberti – doktor prawa, filozofii i historii sztuki, tłumacz literatury słowiańskiej i niemieckiej. W czasie I wojny światowej walcząc w Legionach Polskich, stracił rękę. W okresie międzywojennym przyjaźnił się ze Stanisławem Ignacym Witkiewiczem. Jego żona Kazimiera była poetką, powieściopisarką, publicystką tłumaczką i animatorką życia kulturalnego. Była członkinią Związku Literatów Polskich. Prowadząc w swoim domu salon literacki, przyczyniła się do ożywienia życia kulturalnego w Białej i Bielsku. W spotkaniach salonu uczestniczyli przedstawiciele sztuki i literatury z całego kraju, m.in. członkowie rodzin Kasprowiczów i Nałkowskich. W spotkaniach uczestniczył także przyjaciel rodziny Stanisław Ignacy Witkiewicz, który podczas pobytów w Białej namalował kilka obrazów. Kazimiera prowadziła także kabaret artystyczny, do którego pisała teksty i piosenki oraz organizowała wystawy plastyczne w fabrykach i różnych instytucjach. Wydawała również tomiki poetyckie i powieści.
Portrety Kazimiery i Stanisława Alberti autorstwa Witkacego. Źródło: Jacek Proszyk, Witkacy u Albertich, Kalendarz Beskidzki 2012, Towarzystwo Bielska-Białej i Podbeskidzia, Bielsko-Biała 2011.
Kiedy wybuchła II wojna światowa Stanisław Alberti — kapitan Wojska Polskiego zgłosił się do armii. Jednak we Lwowie dostał się w ręce czerwonoarmistów. Nieznane są dalsze jego losy i okoliczności jego śmierci, ale jego nazwisko pojawiło się na otrzymanej przez Polskę w 1994 roku Ukraińskiej Liście Katyńskiej. Kazimiera Alberti była aresztowana przez NKWD oraz znalazła się w jednym z obozów koncentracyjnych. W 1945 roku wróciła do Białej jednak, jako była żona przedwojennego wysokiego urzędnika państwowego nie była tu mile widziana przez ówczesne władze. Ostatecznie, pomimo że nie była Żydówką dzięki pomocy społeczności żydowskiej w Bielsku, wyjechała do Włoch i zamieszkała w Bari.
fot. Budynek dawnego Starostwa Powiatowego w Białej w 2025 r.
Starostwo powiatu bialskiego – Bielsko-Biała, pl. Wojska Polskiego 11