W grudniu 1890 roku przy obecnej ulicy Rzeźniczej miało miejsce otwarcie nowej rzeźni miejskiej w Białej. Budowa prowadzona w latach 1889-1890 kosztowała miasto 160 tysięcy koron. Lokalizacja rzeźni nie była przypadkowa. Zakład położony na peryferiach miasta, z dala od zabudowań mieszkalnych nie zakłócał spokoju mieszkańcom. Jednocześnie położenie nad brzegiem rzeki Białej, w dolnym jej biegu zapobiegało przemieszczaniu się odpadów z nurtem przez miasto. W nowo otwartej rzeźni skupiono całą dotychczasową produkcję rzeźniczą z terenu miasta Biała. Od tego momentu producenci – rzeźnicy mogli korzystać z nowoczesnych urządzeń zakładu i w higienicznych warunkach realizować produkcję. Za korzystanie z rzeźni wnosili do kasy miejskiej stosowne opłaty. Pod wpływem silnych nacisków lokalnego lobby rzeźniczego, władze miejskie w 1906 roku zdecydowały o budowie budynku chłodni, wyposażonej w najnowocześniejsze maszyny wyprodukowane w Austrii. Koszt budowy chłodni wyniósł około 57 tysięcy koron.
Rzeźnia miejska w Białej. Źródło: Bartłomiej Gofron, Zygmunt Lubertowicz, Michał Assanka-Japołł, Zofia Kossak-Szczucka, Olga Ręgorowiczowa, Jan Zahradnik, Kronika Śląska Cieszyńskiego i powiatów Biała, Żywiec, Komitet wydawniczy „Kroniki Śląska Cieszyńskiego i pow. Biała, Żywiec”, Cieszyn 1932.
Po kilku latach działalności zabudowania rozwijającego się zakładu składały się z czterech hal uboju, chłodni, płuczkarni, umywalni, szatni, kotłowni oraz budynku administracyjnego. Hale uboju połączone były z chłodnią jednym dachem, co chroniło przewożone mięso przed padającym deszczem i śniegiem. Stanowiska na halach uboju wyposażone były w windy do podnoszenia ubitej sztuki oraz wózki kolejki transportowej do ich przewożenia. W budynku administracyjnym mieściły się biura kierownika rzeźni oraz poborcy opłat. W biurze kierownika znajdowało się muzeum, w którym gromadzono rzadkie okazy anatomopatologiczne, laboratorium mikrobiologiczne do nadzwyczajnego badania mięsa oraz podręczna apteczka do udzielenia pierwszej pomocy pracującym. Rzeźnia posiadała też specjalną rampę wyładowczą umożliwiającą odbieranie zwierząt dowożonych pociągami kursującymi na linii łączącej Bielsko z Kalwarią.
fot. Zabudowania dawnej rzeźni miejskiej w Białej w 2024 r.
Rzeźnia miejska wyposażona w nowoczesne urządzenia spełniała wszystkie wymagania sanitarno-higieniczne. Jej działalność przynosiła korzyści mieszkańcom konsumującym wyroby mięsne, ich producentom a także samemu miastu. W zakładzie funkcjonował tzw. stały dozór sanitarno-policyjny, który dopuszczał do obrotu tylko mięso pełnowartościowe i stale kontrolował jego jakość, dzięki czemu konsument miał pewność, że otrzymane produkty są świeże i prawidłowo konserwowane.