W XIX wieku, kiedy miasta Bielsko i Biała stały się trzecim, co do wielkości regionem włókienniczym w monarchii austro-węgierskiej, zaczęto dostrzegać potrzebę kształcenia własnej kadry technicznej. W latach osiemdziesiątych XIX wieku rozpoczęto organizowanie prywatnych kursów tkackich, które w 1865 roku sformalizowano i przekształcono w Szkołę Tkacką. Placówka trafiła pod patronat Bielsko Bialskiego Towarzystwa Przemysłowego. Pomimo, że była szkołą prywatną władze obu miast wspierały ją finansowo. W 1874 roku Szkołę Tkacką przekształcono w pierwszą państwową szkołę zawodową w mieście. Bardzo szybko stała się ona wizytówka miasta, kształcąc wysokiej klasy specjalistów w branży włókienniczej. W tym samym roku, władze Bielska po wielu latach starań otworzyły Państwową Szkołę Przemysłową, która miała kształcić uczniów ubiegających się o wykształcenie techniczne o profilu mechanicznym lub budowlanym. W 1881 roku obie placówki połączono i powstałą szkołę ulokowano w jednym ze skrzydeł nowo wybudowanego gmachu szkół średnich przy obecnej ulicy Słowackiego. Z upływem lat następował wzrost zainteresowania nauką w szkole i zajmowane przez szkołę pomieszczenia okazały się zbyt ciasne. Dodatkowym utrudnieniem był brak powierzchni warsztatowych. W 1908 roku powstał komitet na rzecz budowy nowego gmachu Państwowej Szkoły Przemysłowej. Owocem jego prac było wybudowanie w latach 1910-1912 na Dolnym Przedmieściu nowego budynku szkolnego, przy obecnej ulicy Sixta.
Kompleks zabudowań szkolnych wzniesionych na gruncie przekazanym bezpłatnie przez miasto zaprojektował Ernst Lindner. Prace budowlane wykonały firmy Karola Korna i Andrzeja Walczoka. Gmach składał się z dwóch skrzydeł ustawionych pod kątem prostym. Za szkołą wzniesiono szkolny kompleks warsztatowy, laboratoria i maszynownię.
Szkoła rozpoczęła nauczanie od roku szkolnego 1913/14, jednak nie długo cieszyła się z nowych pomieszczeń. Od listopada 1914 roku do stycznia 1915 roku budynek zajęło wojsko, jako wojskowy szpital rezerwowy. Naukę wznowiono dopiero po jego likwidacji. Po upadku Austro-Węgier i przyłączeniu Bielska do Rzeczypospolitej w szkole rozpoczęto wieloetapowy proces polonizacji. W lipcu 1919 roku obok klas niemieckich utworzono pierwsze dwie klasy polskie, a w 1921 roku klasy polskie stały się głównymi. W 1923 roku odbył się pierwszy polski egzamin dojrzałości, a 3 lata później całkowicie zlikwidowano nauczanie w języku niemieckim.
fot. Gmach szkoły rzemiosł – widok zewnętrzny. Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, Autor: b.d., Bielsko 1933, Domena publiczna.
Po wybuchu II wojny światowej okupant w miejsce polskiej szkoły utworzył dwie niemieckie: mechaniczną i włókienniczą, w których naukę mogli pobierać wyłącznie Niemcy oraz volksdeutsche. Po wycofaniu się wojsk niemieckich z Bielska początkiem 1945 roku, w budynku szkoły do października mieścił się radziecki szpital wojskowy. Dopiero po opuszczeniu budynku przez żołnierzy, możliwe było jego przejęcie na cele szkolne.
fot. Gmach Szkoły Przemysłowej w 2017 r.
Państwowa Szkoła Przemysłowa w Bielsku – Bielsko-Biała, ul. Teodora Sixta 20